Opis
Skład : ekstrakt z kwiatów miłka wiosennego (1:10). Ekstrahent: etanol 40% Objętość : 50 ml
Skład chemiczny. Zioło zawiera glikozydy nasercowe, z których główne to adonitoksyna, cymaryna, K-strofantyna-β, acetyladonitoksyna, adonitoksol i wernadigina. Ponadto ziele zawiera geninę (β-strofantydynę, strofadogeninę, acetylo-strofadogeninę i inne), flawonoidy (adoniwernit, witeksynę, homoadoniwernit, fitosterole, alkohol adonitowy itp.), saponiny.
Ze względu na charakter działania preparaty z miłka wiosennego należą do grupy glikozydów nasercowych i zajmują miejsce pośrednie między strofantem a naparstnicą. Miłek działa kardiotonicznie, wzmacnia i spowalnia rytm serca, wydłuża rozkurcz, wzmacnia skurcz, zwiększa objętość wyrzutową krwi (zwiększa objętość minutową serca), umiarkowanie hamuje przewodzenie wewnątrzsercowe, likwiduje przekrwienie (obrzęki) , uspokaja układ nerwowy. Działanie malwy wiosennej następuje szybciej, ale jest krótsze i słabsze niż działanie naparstnicy.
Przetwory z miłka wiosennego wskazane są przy niewydolności serca, której towarzyszą zaburzenia przewodzenia, ponieważ naparstnica w takich przypadkach może powodować blok serca. W porównaniu z innymi glikozydami preparaty z kwiatu miłka wiosennego wykazują silniejsze działanie uspokajające i moczopędne. To ostatnie związane jest z zawartością w roślinie cymaryny, która wykazuje wysoką aktywność biologiczną. Charakter działania cymaryny jest podobny do strofantyny, ale ma bardziej wyraźne właściwości kumulacyjne (kumulacyjne). W porównaniu z naparstnicą kumulatywne właściwości glikozydów janowca wiosennego są znacznie słabsze.
Miłek wiosenny stosuje się przy nerwicach czynnościowych serca, dystonii wegetatywnej, chorobach zakaźnych przebiegających z osłabieniem pracy serca, przy chorobach neuropsychiatrycznych, chorobach nerek z objawami niewydolności układu sercowo-naczyniowego, przy ostrych atakach jaskry. Pod wpływem miłka wiosennego u pacjentów ze słabym sercem bije ono mocniej i bardziej równomiernie, wydziela się więcej moczu, znikają obrzęki nóg. Miłek jest skuteczny w konwulsjach spowodowanych kokainą. Wcześniejsze podanie nalewki lub naparu z miłka zapobiega zgonom. Leki te zapobiegają również wystąpieniu drgawek kamforowych, a także drgawek wywołanych przez pikrotoksynę.
Miłek wiosenny to starożytny ludowy środek na choroby serca i nerek.
Stosowano go przy obrzękach pochodzenia sercowego, uspokajająco przy drgawkach, kaszlu, zwłaszcza przy krztuścu, jako środek przeciwbólowy przy bólach reumatycznych stawów i mięśni, artretyzmie. Miłek wiosenny stosowano także na rozedmę, stany zapalne i gruźlicę płuc, na gorączkę, puchlinę, żółtaczkę, tyfus, grypę i szkarlatynę, a w postaci proszków na rany.
Sposoby stosowania i dawki:
nalewka – 15-20 kropli 3 razy dziennie w 20-50 ml wody (jako środek uspokajający ośrodkowy układ nerwowy w przypadku dystonii wegetatywno-naczyniowej, nerwicy, a także w łagodnych postaciach niewydolności krążenia) .
NIE ZALECA SIĘ przepisywania leków pacjentom z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, zapaleniem błony śluzowej żołądka i jelit. Podczas ich stosowania mogą wystąpić objawy dyspeptyczne.
OSTRZEŻENIE! SAMOLECZENIE MOŻE BYĆ SZKODLIWE DLA TWOJEGO ZDROWIA! Przestrzegaj wskazanych dawek i nie przekraczaj ich! Zwiększenie dawki leku wcale nie oznacza wzrostu skuteczności jego działania!
